Kaunas

16 juni 2019 - Kaunas, Litouwen

Zondag 16 juni Vaderdag!

Gisteravond nog even buiten de poort gewandeld en langs het verlaten strand gewandeld. Ook was er een volle of bijna volle maan te aanschouwen.
Vanmorgen vroeg wakker door onweer en even later ging het regenen. Dus niet zo vroeg er uit. Dan wat klusjes in de camper doen. De foto's even op de laptop en stick zetten. Als het koffietijd is, is het droog. Maar buiten fris dus binnen koffie drinken. Na het koffiedrinken de route plannen als wij volgende week weer met z'n tweeën verder gaan. Het is al een tijdje droog en haal ik de fietsen er af. Water bijvullen en dan eten. Na het eten de batterijen er in en we vertrekken om half twee met 10 man op de fiets naar het centrum. Zo'n 6 km fietsen en dan staan we bij het kasteel. Ook de anderen die met de auto zijn gekomen sluiten zich bij ons aan. Olv Geert maken we een stadswandeling. Maar eerst even over Kaunas:
Kaunas is de tweede stad van Litouwen met 306.000 inwoners. Onder hen 24.000 studenten verdeeld over 5 universiteiten. Het is ook de meest Litouwse stad met 90% Litouwers.
Het is gebouwd op de punt waar de rivieren Neris en Nemunas samenvloeien. Een strategische plek waar al eeuwenlang bewoning was. In de 13e eeuw zetten ze daar een stenen kasteel om de aanvallen van de Duitse Orde af te weren. In 1408 kreeg het stadsrechten en in 1441 sloot het zich aan bij de Hanzesteden. In de 16e eeuw beleefde het zijn hoogtepunt en bezat een school, ziekenhuis en drogist. Maar raakte later in verval en begin 19e eeuw legde het leger van Napoleon het volledig in puin. Tijdens WO I kwam het in Duitse handen en in 1920 werd Kaunas het politieke en culturele centrum van Litouwen en werd het een moderne stad met scholen, universiteiten, musea, monumenten en nog veel meer. Tijdens WO II bouwde de Duitsers een concentratiekamp even buiten de stad, waar 80.000 mensen de dood vonden. Daarna werd het ingelijfd door de Sovjet Unie totdat Litouwen in 1991 weer een eigen staat werd. Daarna is de oude stad geheel gerestaureerd en in rap tempo gemoderniseerd.
We beginnen bij het kasteel waar nog resten van een gracht en muren staan. Ook de gerestaureerde toren staat er nog. De ruïne is niet door oorlogen veroorzaakt maar door overstromingen van de rivier de Neris. Zo lopen we verder en komen in de St Gregorius kerk waar een doopdienst aan de gang is. Weer verder komen we bij het Raadhuisplein waar natuurlijk het Raadhuis staat en wel " de witte zwaan" wordt genoemd. Op het plein staat ook de St Franciscuskerk uit de 18e eeuw. Ook lopen we langs de Drie Eenheid kerk (1668) en komen zo bij het Perkunahuis. Dit was een vergaderhuis voor kooplieden uit ong 1450. We bezoeken de eenvoudige Vytoutaskerk die zijn oorsprong in 1398 zou hebben. Napoleon gebruikte de toren voor opslag van munitie en de Duitsers voor opslag van aardappelen. Ook staan er punten op het gebouw die de waterhoogten en jaartallen aangeven van diverse overstromingen. We lopen weer naar het plein waar in de hoek de Sint Petrus en Paulus kerk staat. Hiermee werd omstreeks 1400 mee begonnen te bouwen maar door oorlogen, vernielingen en branden, diverse keren veranderd. In 1926 kreeg het de status van kathedraal. Het interieur is prachtig om te zien. Daarna gaat de groep uiteen, ieder gaat doen wat hij wil. Wij lopen nog even een winkelstraatje met vele terrasjes in maar gaan dan terug naar het kasteel waar onze fietsen staan. Wij besluiten om terug te fietsen naar de camping en daar op ons eigen terras te gaan zitten. Om 4 uur zijn we terug, Bep zet thee en ik doe de fietsen weer achterop de camper. Na de thee een glaasje wijn. Het is weer prachtig weer geworden, heerlijk.
Om 18.45 gaat Bep zich met het eten bemoeien en als dat op is en de afwas is gedaan gaan we nog even lekker buiten zitten want het is nog heerlijk!

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

1 Reactie

  1. Diane Honingh:
    16 juni 2019
    Jeetje, nog een week met de groep. Tijd vliegt! Dan nog lekker een dag of tien samen om alles een beetje te laten bezinken. Ook fijn denk ik.