Tafraoute

7 mei 2018 - Tafraoute, Marokko

Maandag 7 mei

Gisteravond na Studio Sport zijn we nog even naar Nico en Corrie gelopen om te vragen hoe het afgelopen was. Ze waren net terug uit Tiznit en had de foto mee van haar gebroken pols. Ze moest een brase om haar pols en moet vandaag om 8 uur in het ziekenhuis zijn. Dan opereren ze dat en krijgt ze er gips omheen.
Wij vanmorgen de wekker gezet om half zeven en het was al druk in de wasgelegenheid.
Om 8 uur vertrekt de bus naar Tafraoute, wat nog een behoorlijk stukje rijden is. De bus is wat verlaat en om even voor half negen vertrekken we met drie busjes.  We rijden door een landschap waar bijna niets groeit en klimmen zoetjesaan omhoog. Het wordt een weg dat eigenlijk niet geschikt is voor Bep want je kijkt behoorlijk in de diepte. Een stuk voor de top begint het mistig te worden en zien we eigenlijk niets meer van de omgeving, was wel lekker voor Bep. Op de top was een tankstation en ook kon je daar koffie drinken wat we gedaan hebben. Het was koud boven! Dan weer verder naar beneden en de mist verdween en we konden weer genieten van het landschap. Ook door dorpjes waar het lijkt of iedereen een winkeltje heeft en de tijd heeft stil gestaan. We komen aan bij Tafraoute en rijden een stukje door naar een authentieke Berberhuis waar de koe en ezel onder in het huis staan en daarboven het woongedeelte en weer daarboven de ruimte voor de gasten. Er was een hele aardige gids die een hoop daar over vertelde want zijn vader was daar geboren en die was ook aanwezig maar was bijna blind. Na de uitleg gingen we thee drinken op de manier zoals de Berbers dat doen. Ook speelde hij op de banjo? En zong er bij wat heel leuk klonk. Daarna weer naar de busjes en naar Tafraoute om daar de lunch te eten. Ook hier weer salade vooraf en dan Tajine, een stoofpot van rundvlees en aardappels en diverse groenten wat heerlijk smaakte en nog een toetje toe.  Dan weer in de busjes en na een paar fotoshoots was er geen tijd meer over om in Tafraoute rond te kijken. Het was tijd om weer terug te gaan want het is 125 km door de bergen. Ook nu weer mist op het hoogste punt (1120m) en zo weer op de camping aan waar we om 6 uur arriveerden. Dan kregen we het bericht dat Corrie niet in Tiznit geholpen kan worden en de dokter adviseerde om terug naar Nederland te gaan. Maar Corrie (79) is een bikkel en samen met Nico en Marjan de ANWB ingeschakeld en de ziekenverzekering en die hebben voor elkaar gekregen dat Corrie morgen om 1 uur in een ziekenhuis in Marrakech terecht kan om naar haar pols te kijken. Daar zullen ze beoordelen of ze daar de pols wel kunnen opereren. Morgenochtend gaan Nico en Corrie, Wim en Marjan naar de camping in Marrakech en vandaar naar het ziekenhuis. Overmorgen gaan wij hier met de groep ook naar Marrakech en zien hoe het verder gaat. Wij morgen vrije dag die we zelf in kunnen vullen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Diane Honingh:
    7 mei 2018
    Jeetje... dat is ook wat om geopereerd te moeten worden daar.
    Dapper hoor mam, zo hoog de berg over. Het eten zag er op de foto erg lekker uit.
    Ik vandaag weer gewerkt. Kinderen nog lekker vrij deze week! Fijne avond, kus