Maarheeze

2 juli 2022 - Cranendonck, Nederland

Zaterdag 2 juli

Gisteravond nog twee spellen Skip Bo gedaan die ik alle twee won. We besluiten om niet nog een spel te doen want Bep heeft met één punt verschil Skip Bo gewonnen en ik met één punt verschil  Scrabbel, 1-1

Omdat het mooi weer wordt besluiten we om in twee etappes naar huis te gaan, want als je thuis bent is er werk genoeg!

Vanmorgen prachtig weer al was de nacht fris. We maken de camper weer reisklaar en vertrekken om 9.25 uit Diekirch, het is 18 graden.

We slingeren zo door Luxemburg heen en zien heel veel mooie huizen waar op heel veel daken zonnepanelen aanwezig zijn. Ook zie je behoorlijk veel windmolens. Ik vraag me af of Luxemburg wel elektriciteitscentrales heeft of de stroom invoert. Wel hebben ze een waterkrachtcentrale bij Vianden.

We rijden zo België in en de wegen worden wat minder en ook smaller!

Verder over de N58 naar St Vith waar we op de 4baans snelweg komen. Als we daar even op zitten gaan we koffie drinken.

Voorbij Malmédy en zo op Luik aan door de Ardennen waar nog best wat klimmetjes en afdalingen zijn!

Bij Luik langs de Maas en zo Nederland in. Het is dan al 23 graden.

Ongeveer bij Eijsden was wat gebeurt op de andere weghelft en er stond een enorme file richting Maastricht.

Wij zouden naar een camperplaats bij een zorgboerderij in Leveroy gaan staan en namen afslag Kelpen Oler. Maar de weg was daar afgesloten en men wees dat we terug moesten.

Wij dat gedaan maar bij die afslag stond ook een enorme file zodat we terug over de A2 zijn gegaan en bij een parkeerplaats een andere camperplaats ingetoetst.

We kwamen om 12.40 aan op de camperplaats in Maarheeze (26gr). Er kunnen er 10 staan maar er waren twee plaatsen bezet dus keus genoeg. Zetten de camper op zijn plaats en er komt een vrouw langs die ik vroeg waar te betalen. Komen vanavond langs en anders doe je geld in de enveloppe en gooi je dat in de brievenbus.

Hele verhalen over dat ze in de camper wonen en grotendeels het jaar weg zijn. Maar dit is hun thuisbasis omdat ze hier in de buurt een appartementje hebben. Hebben dus geen kinderen en kunnen gaan en staan waar ze willen.

Wij gaan eten en gaan vanmiddag van een rustige, zonnige middag genieten.

Op deze camperplaats hebben de eigenaren een paar paarden en werken elders.

Alles is voor elkaar voor de verzorging van de camper. Voor de verzorging van de mens moet je in je eigen camper zijn.

We hadden nog het plan om de fietsen er af te halen maar we maken er een rustige middag van en genieten van het mooie weer.

Na de thee een wijntje en de eigenaresse kwam langs om een praatje te maken.

Was vandaag met haar paard een scan wezen maken om te zien of ze drachtig is. En dat is ze, 14 dagen nog maar en over een kleine 11 maanden hoopt  ze weer een veulen te hebben.

Ze doet geen dressuur maar rijdt Texaans. Wat dat precies inhoud weet ik niet! Het zijn Amerikaanse paarden en ze zegt dat ze 3/4 zijn, dus niet zo groot. Ze heeft nog twee paarden en een pony die zijn eigen weg gaat. Het andere paard is ook drachtig en die er bij loopt is een veulen van één jaar van haar eigen paard.

Werken alle twee en zou ook graag eens naar Texas willen om daar paard te rijden.

We betalen en ze gaat weer naar de buren om daar een praatje te houden en natuurlijk geld te innen.

Wij blijven nog een tijdje buiten zitten en Bep gaat om zeven uur zich met het eten bezig houden.

We eten er weer lekker van, Bep wast af en daarna nog buiten zitten.

Morgen de laatste etappe en dat is naar huis, na 80 dagen op reis te zijn geweest.

De tijd is omgevlogen!

Foto’s

3 Reacties

  1. Dirk Molenaar:
    2 juli 2022
    Een mooi reis verslag en wel thuis morgen
  2. Tante Henny:
    2 juli 2022
    Beste Bep en Bert
    Ik heb genoten van het verslag . Erg interessant om zo mee te reizen. Bedankt voor alle moeite die je hebt genomen. Nog een nachtje en dan thuis.
    Goede reis
    Hartelijke groeten 🙋
  3. Diane Honingh:
    3 juli 2022
    En dan is het zomaar om! 80 dagen (of zijn het er 81)…. Het is om gevlogen. Wel gezellig dat jullie er weer zijn.
    Of Texaans anders is dan hoe ze in Californië paardrijden weet ik niet. Maar in Europa houdt je de teugels met 2 handen vast, daar doen ze het met 1. Sanne moest toen wel echt even wennen weet ik. Van de zomer gaan we zien of ze het nog weet, want in de rocky mountains gaat ze ook rijden!