Molino Secura

Zaterdag 4 mei, Dodenherdenking

Gisteravond Bep nog wat telefoontjes gepleegd en de rest TV.

Vanmorgen onbewolkt en de zon volop. Is ook wel nodig want het is nog fris.

De camperplaats is gisteren helemaal vol gelopen, alle 10 plaatsen bezet. Bep had nog een app van haar zus om 8.20 dat ze opgehaald werd om naar de operatiekamer te gaan.

Nadat we de camper weer rijklaar gemaakt hebben vertrekken we om 9.45. Het is 18 graden en we gaan over de CM 210 naar de snelweg toe. We zitten tussen de 900 en 750 meter hoog. Veel druivenstruiken, sinaasappel, mandarijnen, citroen en olijf bomen. Ook is er hier landbouw. We komen op de snelweg naar Albacete en verder naar Alicante. Hier ook veel windmolens maar ook woeste grond waar je niets mee kunt. We drinken koffie op een parkeerplaats bij Helin en het is daar 20 graden. Het is voor het eerst dat het boven de 20 graden is in Spanje sinds wij er zijn! Als we verder rijden loopt de temperatuur steeds verder op.

Als we op de camperplaats in Molina Secura komen is de temperatuur 26 graden! Het is daar rustig en we zetten hem in een hoekje neer, lekker rustig. Eerst de lange broek verwisselen voor de korte broek en hoop dat hij niet meer aan hoeft voordat we in Monnickendam zijn!

We gaan eerst eten, dan de fietsen er af want hier is een Via Verde, een fietspad dat op een oude spoorlijn is gemaakt.

We gaan een stukje fietsen, de camperplaats af en dan links de Via Verde op. Mooi asfalt maar dat is een lokkertje want verderop wordt het grind. Wel vastgereden maar best hobbelig. Ook moeten we bij Alguazas de spoorlijn over en dat moet via een loop/ fietsbrug. We rijden weer verder over asfalt maar later wordt het toch weer grind. Wat ons opvalt dat het overal zo’n troep is langs de spoorlijn. Ook een heel veld met citroenbomen waar heel veel citroenen op de grond liggen. Wij zijn niet geïnteresseerd in Citroenen, zuur!

We gaan weer terug, de brug over en gaan het dorp in. Ik zei tegen Bep, bij de kerk zal wel een kroeg/terras zijn om wat te drinken. Maar nee, het dorp lijkt wel uitgestorven.

We hadden nog wel wat anders gezien waar mensen buiten op een terras zaten. Wij daar naar toe en ik wat bestellen maar dat meisje begreep me er helemaal niets van. Er kwam een ander meisje en die sprak goed Engels en we kregen wat we wilden. Verkochten ook brood dus dat ook meteen gescoord. Bij het afrekenen vertelde ze dat een vriendin van haar in Amsterdam studeerde. Zou voor een half jaar zijn maar is daar nu al twee jaar!

Zij, 18 jaar, kwam uit Algerije en sprak Arabisch, Spaans, Engels en Frans. Hele aardige conversatie mee gehouden.

Dan weer terug naar de camper en ik ben nog even de stad in gegaan met de fiets om wat boodschappen (brood) te halen. Mooie grote stad en er was vanmorgen markt geweest want de gemeente was alle troep aan het opruimen.

Dan terug en heerlijk buiten aan de thee gezeten. Daarna was het eindelijk tijd voor een biertje en een koud wijntje. Er is hier in de buurt ook een haan en ook een pauw, hoop dat ze weten dat het morgen zondag is!

Bep haar zuster nog aan de lijn gehad en alles was goed verlopen, was erg te spreken over het ziekenhuis en had praatjes zat! Morgen therapie en voorzichtig met krukken proberen te lopen. We zullen het horen!

Bep maakt eten en we moeten opschieten om naar de dodenherdenking te kijken en twee minuten stilte te houden. We kunnen nog net de fietsen weer achterop zetten.

We kijken naar de dodenherdenking en het is altijd toch weer een emotionele gebeurtenis om de verhalen te horen en dat iedereen gelukkig de twee minuten stilte in acht kon nemen. Laten we niet vergeten dat we onze vrijheid aan deze mensen te danken hebben die hun leven er voor opgeofferd hebben.