Dömitz

Donderdag 27 augustus

Gisteravond hield de regen op en hebben we voordat we “ik vertrek” hebben gekeken nog twee spellen SkipBo gedaan dat gelijk eindigde en ik daar dus niks mee opschiet.

Vanmorgen de zon en veel blauw in de lucht.

We maken de camper weer up to date zodat alles wat leeg moet zijn leeg is en wat vol, vol is.

Om 10 uur vertrokken uit Adendorf. Via een binnenweg komen we in Lauwenburg waar we de Elbe oversteken. De Elbe was de grens tussen West en Oost Duitsland. We gaan de Elbe volgen, al zien we die weinig, in dus de voormalige DDR. Eerst koffie drinken en dan weer verder. Een hele rustige weg, wel wat smal maar bijna geen verkeer op de weg. Veel boerderijen met veel achterstallig onderhoud of verlaten. Wat akkerbouw en ook veel grasland maar geen koe in de wei gezien. Door kleine dorpjes wat wij er ook wat armzalig vinden uitzien. Ook geen winkel van betekenis en geen tankstations. Wel heel veel fruitbomen, peren en appels, langs de kant van  de weg. Deze weg rijden we helemaal af, zo’n 70km, en komen in Dömitz uit. Hier zetten wij de camper neer, bij de haven. Moeten ons ook melden bij de havenmeester. Maar eerst eten.

Dömitz heeft zo’n 3000 inwoners en heeft een haven in de Elde die via een sluis in de Elbe stroomt.

Het was een vestingstad, want de Meckelburgse Hertog, Johan Albrecht de eerste, liet hier een vesting bouwen tussen 1559 en 1565 om zo de handelsroute veilig te stellen. In de eerste helft van de 20e eeuw was het een belangrijke overslagplaats en had veel industrie.

Maar vanwege de gevolgen van WOII werd dat allemaal stilgelegd. April/ mei 1945 werd Dömitz overspoeld door vluchtelingen die op de vlucht waren voor de Russen. Maar ze konden de Elbe niet over omdat de brug gebombardeerd was. Op 2 mei trokken de Amerikaanse soldaten de stad binnen maar op 3 mei namen de Russen de leiding over en voerden een schrikbewind. Veel jonge mensen werden naar Russische kampen afgevoerd en zijn nooit meer teruggekomen.

In de DDR tijd was Dömitz verboden gebied omdat het te dicht bij het westen lag, bewoning was wel toegestaan.

Wij zijn na het eten het stadje in gelopen en er valt echt weinig te beleven, een paar winkels en weinig reuring. Een slecht onderhouden kerk, de Johanneskerk, en het raadhuis dat er wel knap uitziet. Voor de rest is het allemaal slecht onderhouden al is het stadje wel schoon!

We lopen naar de vesting waar we ingaan en daar ook slecht onderhoud. Scheuren in muren en de gracht er omheen staat vol met bomen en struiken.

Na een poosje hebben we het gezien en lopen weer terug.

Er is wel een mooie Aldi waar we nog wat boodschappen doen.

Stoelen er uit en buiten gaan zitten. Ook de thee drinken we buiten en later ons wijntje ook.

Als Bep aan het eten begint maak ik dit even af.