Thiel sur Acolin

Donderdag 1 juli

Gisteravond nog wel even buiten gezeten maar het werd kil en ook weer de muggen die van het meertje het land op kwamen.

Wel stukjes gezien van de finale Sevilla- AS Roma. Het werd 1-1 en de verlenging heb ik niet gezien maar bleef 1-1 en dus strafschoppen die Sevilla met 4-1 won en dus weer de beker heeft gewonnen.

Vanmorgen weer mooi weer, we staan in de schaduw en het was 18 graden in de camper.

Bep nog even gebruik gemaakt van de douche en daarna de camper weer reisvaardig maken. Ik haal het bestelde brood nog even op, hebben we vanmiddag te eten!

Als alles weer in orde is vertrekken we om 9.40 uit Guéret (19gr). Stukje binnendoor en komen we op de N145, de vierbaans weg richting Montluçon. Daar even voor een mooie parkeerplaats waar we koffie gaan drinken. Na een half uurtje gaan we weer verder en rijden om Montluçon heen en moeten dan een stukje binnendoor om de tolweg te omzeilen. Dan komen we op de A29 die net aangelegd is en nog tolvrij is. Door een agrarisch gebied met gras en koeien. We slaan af naar Thiel sur Acolin en gaan naar de mooie camperplaats met grote stukken voor 11 campers.

We zetten de camper neer en draaien meteen de luifel uit want het is 24 graden.

Stoelen er uit en dan eten. Nog even met de schotel zitten knoeien, eerste twee keer kon hij de satelliet niet vinden en na dat knoeien vond hij hem meteen!

Onze buren zijn rustige mensen, het is een kerkhof. Ik ging even op het enorme kerkhof kijken en zag op het nieuwe stuk dat ze, met een kraantje, een graf aan het delven waren. Ik zei tegen zo’n man dat het een enorm kerkhof is met heel veel graven voor zo’n dorpje met ruim 1000 inwoners. Hij zei; Ici, cette très dangereux! Ik antwoordde hem dat we dan zo snel mogelijk weer vertrekken!

Het dorp heeft dus ruim 1000 inwoners en is niet zoveel over de geschiedenis te vinden.

Heeft wel een oude kerk, Eglise Saint Martin uit 1772 gebouwd op de resten van een kerk uit de 12e eeuw.

Tegen drieën loop ik het dorp in , naar het centrum waar de kerk staat, maar ook de bakker en een kleine supermarkt. Ook langs het gemeentehuis waar het monument staat van de gevallen soldaten in WO I ik tel de namen en kom, in die vier jaar, tot 74 mannen die gesneuveld zijn uit dit kleine dorp!

De kerk is los en ga naar binnen. Eenvoudig en wat opvalt is de enorme oliekachel die de kerk moet verwarmen! Ga naar de bakker voor brood en wat lekkers bij de thee en de koffie. Daarna nog even naar de Proxi, een kleine supermarkt, waar ik me verbaas over de ruimte als ik naar binnen ga! Neem daar ook nog wat mee en loop weer terug naar de camper. Het is tijd voor de thee, met wat lekkers, en de lucht betrekt wat en het rommelt in de verte. We krijgen een paar spatjes, maar zitten onder de luifel, dus geen last.

Als we aan ons wijntje toe zijn is het weer droog en schijnt de zon weer volop. We moeten de schaduw weer opzoeken!

Ook nog een praatje met de Belgische buren die met z’n vieren op reis zijn en best lol hebben met elkaar.

Als het al lang 7 uur is geweest gaat Bep naar binnen om het eten te verzorgen.

Na het eten als ik de vuilnis heb weggegooid zijn de 11 plaatsen bijna bezet.