Op de camping Honey Vally

Woensdag 7 juli

Gisteravond tot 10 uur buiten gezeten. Er kwam een Belg langs om een praatje te maken. Hij(80) en zijn vrouw (75) waren in 3 dagen vanuit Leuven hier naar toe gereden met hun VW T3 die 600.000km gelopen heeft. Komen hier bijna elk jaar en vorig jaar was de motor in de soep gelopen en zijn ze op een autoambulance naar België  terug gegaan, ook vanwege Corona. Hebben heel Europa gezien. Op het nieuws hoorden we over de aanslag op Peter R de Vries. In wat voor een land leven we eigenlijk, het lijkt wel een narcotica land waar de criminelen de dienst uit maken. Gedogen en milde straffen, slechte heelmeesters…..

Dan naar de wedstrijd Spanje-Italië kijken. Een mooie wedstrijd om te zien met flitsend voetbal. Het werd 1-1 en verlenging. Heb die niet afgekeken omdat het bij ons al 12 uur was. Wij hebben naar de persconferentie gekeken over de aanslag op Peter R de Vries. Vanmorgen zag ik dat Italië door gaat omdat ze de strafschoppen beter hebben genomen.

Het was al weer prachtig weer toen we opstonden. Wel al vroeg wakker omdat het verkeer best veel lawaai maakt. Berichtje naar onze kleinste kleindochter, Annabel, die vandaag 6 jaar wordt.

Als de camper weer reisklaar is gaan we eerst even de camper van schoon water voorzien en het vuile aftappen.

We rijden om 9.50 van de camping weg en rijden 6km verder naar het negende Fort.

De laatste 200 meter er naar toe waren bar slecht maar de camper daar geparkeerd en er naar toe.

Het negende Fort werd tussen 1902 en 1913 gebouwd door de Russen om zo een verdedigingsfort te hebben aan hun westkant. Sinds 1924 diende dit als gevangenis voor politieke tegenstanders van het Sovjet bewind. Tijdens de bezetting door Nazi Duitsers, in WOII, werd het een concentratiekamp waar totaal 30.000 meest Litouwse Joden om het leven werden gebracht. Ook van andere landen in Europa werden Joden naar Kaunas gebracht. Later na de oorlog werd het weer een gevangenis van de Sovjet Unie om politieke tegenstanders in op te pakken en sommige om te brengen.

We zijn bijna de eersten en betalen entree, 3 euro pp en lopen het gebouw rond waar veel informatie en foto’s te zien zijn. Ook hoe gevangenen leefde en de lijken op een brandstapel verbrand werden in WOII. Er staat ook een indrukwekkend monument voor alle slachtoffers van de Joods genocide. Het werd in 1984 onthuld.

We vertrekken daar weer om 11 uur en gaan daar geen koffie drinken want de camper staat in de zon en het is 30 graden! We gaan weer over dat hele slechte stukje weg en rijden naar de 141 die langs de rivier de  Nemunas gaat. Mooie stille weg en op een parkeerplaats met schaduw gestopt voor de koffie. We rijden verder naar een camping in Siliné waar we om half één aankomen. Eerst de eigenaar zoeken die aan het eten is. Ons ingeschreven en een plaatsje gezocht op deze grote camping waar nu nog niemand staat. De schaduw van de bomen opgezocht en toch op de Sattelietschotel ontvangst hebben. Alleen zijn er heel veel bijen en dat is niet verwonderlijk omdat de camping Honey Valley heet!

Dus binnen eten en dan gaat Bep een wasje doen en ik help met hand en spant diensten.

Als de was hangt ga ik nog even een rondje lopen en zie toch wat kinderen spelen, in de schaduw, bij een armzalig huis dat echt wel een kwastje verf kan gebruiken.

Verders houden we ons rustig, zoeken de schaduw op en laten de zon zijn werk doen op de was!

Na de thee ga ik douchen en als het wijntje op is gaat Bep zich met het eten bemoeien.

Ik kijk ondertussen naar de volgende etappeplaats.

Ook vanwege de bijen eten we binnen en als dat op is en weer opgeruimd gaat ook Bep douchen.

Daarna gaan we nog buiten zitten want het is nu, 20.15, nog 28 graden!

Nu staan er 6 campers en zijn er ook een paar huisjes bezet.