Pskov

26 mei 2019 - Pleskau, Rusland

Zondag 26 mei

Gisteravond lagen we net in bed toen de telefoon ging. Bep had Kees al een laar keer gebeld om hem nu al te feliciteren met zijn verjaardag (29 mei) maar had hem niet te pakken gekregen. Had voetballen gekeken, (Marken-Monnickendam 2-4 Monnickendam kampioen) en had daar meteen na afloop zijn verjaardag met nog wat vrienden georganiseerd en later de dames er ook bij en was niet zo vroeg thuis! Dus Kees en Natascha belde om over half 12 ( in Nederland ov half 11) en bleef een tijd aan de lijn zodat het al zondag was bij ons dat we weer naar bed gingen.
Vanmorgen toch weer vroeg wakker en na het ochtendgebeuren ging Geert als eerste weg om half  9 en wij waren no4. Maar de een moest nog zijn vuilnis kwijt en de no 2 reed verkeerd zodat wij de tweede werden. Weer naar de A2 en dat as een bar slechte weg naar de grens met Estland die we om 9.35 passeerden. Dan dus een klein stukje Estland en komen bij de volgende grens. De ACSI had ons van tevoren aangemeld en moesten naar het wacht gebied om daar af te wachten tot je kenteken op het digitale bord verschijnt. Geert stond er al en na 10 min. konden wij oprijden naar de Estlandse douane. Wachten voor rood licht en één voor één mag dan oprijden. Daar de papieren gecontroleerd en een hond rond de camper. Na alles op papier te hebben gezet konden wij door het niemandsland naar de Russische grens. Daar aangekomen aansluiten in de rij en ook daar kregen we papieren om in te vullen. We hadden al een voorbeeld gekregen hoe je het in moest vullen maar wel precies werk. Ook nog een inklaringspapier invullen en alles in tweevoud. Dan het paspoort, kentekenbewijs en je ingevulde immigratiepapier aan de juffrouw achter de Bali afgeven en die kijkt het na en na veel stempels en kopijen kregen we dat weer terug en dan naar het hokje van de inklaring van het voertuig. Ook daar met paspoort, kentekenbewijs en groene kaart de boel overhandigen en dan terug naar de camper waar de controle plaatsvind. Een man met hond gelast mij alles open te maken en gaat met hond de camper in. Dan komt er een vrouwelijke beambte naar binnen en wil in alle kastjes kijken en ook onder de banken. Ook gaat zij met een spiegel de onderkant van de camper bekijken en als dat in orde is kan ik de papieren ophalen. Na wat stempels en handtekeningen krijg ik die terug en gaat de slagboom open en mogen wij Rusland in! Al met al heeft dit 5 kwartier geduurd! Dan rijden we 1 km verder en gaan bij een tankstation eerst koffie drinken. Ook Ger en Ineke en San en Irene komen bij ons staan.
Ook de tolk is daar en denk dat ik de reisleider ben omdat ik als eerste de grens over ben. Geert en Jannie zijn achtergebleven om alle reisgenoten bij te staan met het afhandelen van dit gedoe.
Wij gaan als eerst op weg en rijden over een knappe weg, met aan beide kanten bomen, richting Pskov. Na 10 km een slagboom over de weg, controle door militairen. Maar de slagbomen gaan open en wij kunnen door rijden. Een rechte weg en het wordt toch wel steeds drukker als we in de buurt van de stad Pskov komen. Daar doorheen, wat reuze meevalt en bij een Obelisk links af de brug over en dan is de camping links. Maar we moeten een stukje doorrijden want we mogen daar niet afslaan. Wij zijn dus als eerst op de camping en melden ons aan bij de receptie. Paspoorten en immigratie papieren worden gekopieerd en we mogen een plaatsje uitzoeken. We zetten de camper een beetje in de midden om zo de overige er attent op te maken dat ze hier moeten zijn.
Wij zijn er om 13.00 uur en Ger en San komen een half uur later. Dan gaan we eten en zo druppelt de een na de ander binnen. De laatste komt om half vijf binnen. Ik rij nog even naar de kraan om water bij te vullen en we gaan daarna naar Lian en Rob een kop thee drinken. Ook heeft Lian nog een borreltje uit Duitsland (snaps!) staan en daar nemen we er eentje van. Dan weer terug naar de camper en vanavond om 7 uur diner met folklore, ik ben benieuwd!
Ik stuur dit weg via internet van de camping en is niet snel 

Foto’s

2 Reacties

  1. Diane Honingh:
    26 mei 2019
    Internet mag dan niet snel zijn, het is er wel. Dus dat is al wat!

    Fijn dat het grensgedoe goed is verlopen, is toch altijd spannend. Je weet dat je niks geks aan boord hebt, maar toch.. als ze met honden en spiegels alles nakijken word je daar toch onbewust een beetje zenuwachtig van. Althans, dat heb ik in USA altijd als ze met honden rond de bagage lopen en geweren waarmee je een olifant om schiet: je hebt niets te verbergen en toch is het een zenuwachtige toestand.
    veel plezier vanavond! Kus
  2. Dirk Molenaar:
    26 mei 2019
    Ja dat is een heel gedoe bij zon grens je voelt je steeds kleiner worden en geen baas meer over je eigen spullen
    Internet is nog steeds goed veel plezier